Voor vandaag was aangeraden om zoveel mogelijk uit de bossen te blijven vanwege windkracht 8, de weerberichten waren voorafgaande dagen niet al te best veel regen was voorspeld. Al met al geen beste berichten om een wandeltocht van OLAT te gaan bewandelen aangezien deze vrijwel geheel in de bossen afspeelt. Jammer dat al deze berichten niet bijdragen aan een grote opkomst voor een vereniging die alles in het werkt stelt om vele wandelaars een goede dagbesteding voor te schotelen. Geen regen gehad vandaag dus wederom waren de weerberichten niet correct…..

Eerste check op buienradar vanmorgen was prima te noemen, een klein buitje rond 8 uur en ach…we gaan toch …. We waren Ap van Gelderen en Marco van Heel, bij aankomst in Someren werden we gelijk ingezegend voor de kerk met flink wat vocht uit de hemel. Vond het vanmorgen niet zó heel druk bij aankomst maar was misschien maar goed ook aangezien de grote zaal voor OLAT nog niet toegankelijk was omdat er gisteren een prinsenverkiezing was geweest.  Vond het vanmorgen niet koud maar er stond een flink windje…flink laten we zeggen een stevig windje. Niet te warm gekleed en een regenjack en wandelschoenen die bestand waren tegen een OLAT tocht, afgelopen dagen was er voldoende water gevallen om een mooi tapijtje neer te leggen waar een parcoursbouwer alleen maar van kan dromen. Ik vind het in ieder geval geweldig om als een varken er door heen te baggeren. Ze hadden een mooie tocht uitgezet die prima gepijld was, de wind die wel was voorspeld deed prima zijn best om ons tempo eruit te halen zeg maar gerust af en toe op ons plaats te wijzen. Tegen de wind in lopen op open stukken was echt topsport, de bladeren stormde tegen ons gezicht en het was net of we steeds werden geslagen. Bij de 1e rust een bakje koffie en een goed belegde boterham, 2e rust op 10 km was een binnen-rust “Huize Providentia” die helaas dicht was. Niet dat we wilden rusten maar zo wisten we niet waar we heen moesten omdat zoals later bleek we door de zaal heen moesten om de pijlen te volgen. Met een beetje speurwerk kwamen we er toch achter en konden we onze weg vervolgen.

Na 22 kilometer hadden we wel zin in een rust en die kwam ook als geroepen, deze rust was alleen voor de 40 km lopers. Een kleine koffiepost maar veel vriendelijkheid en gastvrijheid, de één ging voor bouillon en de ander voor chocolademelk voor ieder wat wils. De lucht was dreigend en stond elk moment op ontploffen maar het bleef bij dreigen want de wind stond gunstig en we hadden geen drup ontvangen. Het parcours was soms echt soppig wat af en toe wat kunst en vliegwerk opleverde en bij Marco natte voeten. Op 32 kilometer was er weer een mogelijkheid om een binnen-rust te bezoeken “Huyskamer Daantjeshoeve”, wij besloten om door te lopen naar de soeppost op 38 km. Onderweg was er nog een routewijziging, ik vermoed door moerastaferelen of iets dergelijks. Hier kwam ook Wilma Driessen ons voorbij en zag ze ook verkeerd lopen, dat terugroepen door mij als een feestje werd gevierd kon Wilma wel waarderen aangezien ze vorige week mij uitgelachen had na mijn BERTRUMPJE!  OP de soeppost werden we weer n de watten gelegd en met een tevreden gevoel legden we de laatste kilometers af. Jammer dat er minder wandelaars waren als andere keren want het was PERFECT wandelweer… iedereen weer bedankt en tot een volgende gelegenheid.